"Je krijgt ons antwoord binnenkort," zegt Caspian voordat hij de radio uitzet. Hij leunt nadenkend achterover in zijn stoel.

"Hoe denk je dat het ging? Het signaal was perfect, dus het lijkt erop dat ik de frequentiemantel heb geperfectioneerd." vraagt Alya terwijl ze de communicatieapparatuur voor haar aanpast, duidelijk meer geïnteresseerd in de apparatuur dan in de vraag die ze stelde.

"Ik denk dat er een reden is dat Sarkis bondgenoten verzamelt," antwoordt Caspian, "Hij weet zeker wat hij doet. Aan de andere kant, hij lijkt bondgenoten net zo snel te verliezen als hij ze maakt." Caspian grijpt naar de nabijgelegen intercomschakelaar. "Marina, ik heb je nodig in het Command Center."

"We laten nu zomaar elke Earthborn binnen? Wat wil je doen?" vraagt Alya.

"Ik wil Sarkis vertellen dat hij naar de hel kan lopen. Hij denkt dat hij ons kan manipuleren omdat hij ons heeft gevonden, en we zijn onbekend voor iedereen, wat hem een voorsprong geeft op de andere facties. We zijn een schaakstuk voor hem, en niets meer."

"Dus wat ga je doen?" vraagt Alya, terwijl ze eindelijk opkijkt van haar machine.

Caspian staart naar een monitor in de buurt met een wereldkaart waarop verschillende gebieden zijn verlicht in relatie tot sectoren die door de factie worden gecontroleerd. Hij draait zich vervolgens naar een andere monitor met verschillende sterrenbeelden, met een pijl die naar een lege ruimte wijst. "We kunnen dit niet alleen doen," zegt hij, terwijl hij zijn hoofd naar de grond buigt, "maar we kunnen een opportunist niet blindelings vertrouwen met wat er gaat komen. Zelfs als we zouden winnen, zouden we daarna gewoon met een andere vijand te maken krijgen."

Er klinkt een klop op het metaal van het open luik. "U wilde mij spreken, meneer?" zegt Marina terwijl ze strak in de houding in de deuropening staat, haar roze haar lijkt het donkere portaal te verlichten.

"Hoe snel is die Moonskater van je?" vraagt Caspian, terwijl hij zijn aandacht op haar richt.

"Best snel. Het zou veel moeite kosten om haar af te remmen. Ik heb het zo ingesteld dat het over de meeste obstakels heen kan, dus ik kan veel reistijd besparen. Wat heb je nodig?"

“Sarkis' nieuwe factie, Phantom, heeft ons ontdekt. Ik weet nog steeds niet hoe, maar hij probeert het te gebruiken als hefboom om ons bij hem te krijgen. Dit suggereert voor mij dat hij nog steeds niet weet waarom we ons verstoppen. Als hij dat wel wist, zou hij niets met ons te maken willen hebben. Dus als hij zich met ons wilde verbinden, zou dat zijn om ons te gebruiken, niet om ons te helpen.”

"Wat gebeurt er als we hem vertellen dat hij aan de hete kant van een raket moet zuigen?", vraagt Marina.

"Ik krijg de indruk dat hij met iedereen die hem afwijst hetzelfde zal doen. Ze proberen te vermoorden."

"Dus wij doden hem eerst?" vraagt Alya.

"Als we het risico lopen al onze hulpbronnen uit te putten door één vijand te bestrijden, dan hebben we niets meer over voor de volgende vijand", antwoordt Caspian.

"Wat is het toneelstuk, Caspian?" vraagt Marina.

"We moeten kijken of we daar vrienden hebben. Sarkis heeft vijanden. We hebben bondgenoten nodig. Marina, je bent net gepromoveerd tot Emissary."

'De raad zal dat niet leuk vinden,' waarschuwt Arya.

“De raad zal het nog minder leuk vinden als ze voor altijd begraven worden onder deze woestijn,” antwoordt Caspian. “Je vertrekt morgenvroeg als eerste, Marina. Mogen de sterren je leiden.”

“Ja, meneer. Dank u wel, meneer.” zegt ze in de houding voordat ze de kamer verlaat.

"Weet je het zeker?", vraagt Alya.

"We zitten in een hoek, Alya. We houden stand, we sterven. We sluiten ons aan bij Sarkis, we zijn werktuigen. Onze enige hoop is om bondgenoten te vinden, anders verliest iedereen op aarde."

"Ik begon je net leuk te vinden, Cas," zegt ze lachend. "Ik zal het missen om met je te werken."

"Ik denk dat de spanning nog maar net begint."

Jachthaven

Kaspische Zee

Alja